Lang geleden

Meer dan een jaar lang heb ik niets van me laten horen. Dat kwam voornamelijk omdat er in mijn ogen weinig te vertellen viel, al is dat natuurlijk subjectief. In ieder geval is er op het gebied van werk weinig nieuws. Ik schrijf niet meer, dat feit verbaast me soms, maar het is niet anders, ik moet het accepteren. Ideeën genoeg, maar de motivatie om ze uit te werken ontbreekt. En zoiets kan je niet forceren. Daarentegen lees ik veel - ik ben herstellend van een oogoperatie - gelukkig kan dat weer. Ik sport nog steeds, en intussen overleven Ingrid en ik kalm de corona-crisis. We wachten rustig af tot die voorbij gaat - een volgende keer zal ik sneller iets van me laten horen.