U bent hier

Geen nieuws is soms ook goed nieuws.

Ik heb dit jaar weinig van me laten horen. Weliswaar is er achter de schermen een boel gebeurd rondom mijn roman/thriller MELANIE, maar het lastige is dat ik daar nog geen concrete mededelingen over kan doen.

Er is een filmcontract, er is iemand die het boek tot scenario gaat bewerken, maar ik kan nog geen namen en rugnummers noemen, omdat een aantal details nog niet rond is. Zo gaat dat nou eenmaal in de filmwereld - je weet pas op de eerste draaidag dat de film er gaat komen. Voor wie zich afvraagt waarom ik het scenario niet zelf ga schrijven - daar heb ik goed over nagedacht. Natuurlijk is het verleidelijk om het zelf te doen, maar daar zit ook het grootste gevaar: dat je geen afstand kunt doen van bepaalde scenes, kortom dat je jezelf in de weg zit. Liever iemand met een frisse onafhankelijke kijk op de zaak. Daarnaast besef ik dat ik langzamerhand meer romanschrijver dan scenarioschrijver ben geworden.

Dat was, heel in het kort, wat ik over het afgelopen jaar kwijt wilde. Valt er verder nog iets te vertellen? Jawel: dat Ingrid en ik nog steeds gezond zijn (naar omstandigheden, moet ik er voor Ingrid bij zeggen); en dat we onlangs onze kat Sam hebben moeten laten inslapen. Zijn zusje Minoes was al in juni gestorven - ze zijn allebei bijna twintig jaar oud geworden, en we zullen ze erg missen.

Op tweede kerstdag gaan we voor een weekje naar Schiermonnikoog. Tot ziens in het volgende jaar.