Na de Filmacademie schreef ik scenario’s voor een aantal korte films, waaronder ARTHUR EN EVA (Annette Apon ’74).
Daarna een aantal lange films: MIJN NACHTEN MET… voor Pim de la Parra, en voor Nouchka van Brakel HET DEBUUT (1976) en EEN VROUW ALS EVA (1979).
Medewerking aan een korte jeugdfilm, BEER OF GEEN BEER, bracht me in contact met de televisie, met name de Ikon. Dat was ook het begin van een lange en vruchtbare samenwerking met Hugo Heinen. Samen met hem schreef ik de series DE BESLAGEN SPIEGEL (Ikon, vier delen, 1980, over de honderdjarige geschiedenis van de Gereformeerden in Nederland) en WEEKEND (Ikon, acht afleveringen, 1982, over de belevenissen van een aantal jongeren). Beide series werden geregisseerd door Eric Oosthoek.
Intussen was, met de komst van Willem Capteyn, de samenwerking uitgebreid tot een driemanschap. Het eerste gezamenlijke project was de Ikon-serie SANNE (1983, regie Eric Oosthoek). Deze 9-delige serie won in 1986 de UNDA-WACC prijs, en is in vele landen uitgezonden, waaronder Engeland via Channel Four. In 1985 schreef ik voor de NOS het tv-stuk IK RED ME WEL. Dit door Feliks Arons geregisseerde stuk was een afstudeerproject van de Amsterdamse Toneelschool en ging over de verwarring en ontreddering van een aantal kinderen die hun stervende vader verzorgen. Daarna volgden - weer met Heinen, Capteyn en Oosthoek - de series DE WEERELD (1986, acht delen) en TWEE MENSEN (1987, zes afleveringen van 45 min.). Van deze laatste serie werden in 1986 twee scripts bekroond met de Visser-Neerlandiaprijs, waaronder het door mij geschreven ANNA EN HERMAN.
In 1988 werd, weer in samenwerking met Heinen en Capteyn. de Ikon-serie DE RIVIER WAARIN IK ZWOM uitgezonden (drie delen van 45 min.), geregisseerd door Eric Oosthoek. In 1991 volgde de NCRV-serie DE ZOMER VAN ’45 (negen delen van een uur, geregisseerd door Bram van Erkel) over de lotgevallen van ‘bevrijdingskinderen’ en hun ouders. Deze serie, diverse keren herhaald o.a. in 1993 en in 2005, won een Gouden Beeld als beste tv-drama en is intussen naar vele landen verkocht.
Hier tussendoor schreef ik een aflevering voor de Vara-serie HET BLOED KRUIPT, en een aflevering van de NOS-serie SUITE 215.
In het voorjaar van 1991 werd LAURA uitgezonden, een tv-monoloog gespeeld door Chris Nietveld en geregisseerd door Eric Oosthoek, een coproductie van Ikon en BRT.
Voor Willeke van Ammelrooy schreef ik het scenario van de film DE VLINDER TILT DE KAT OP (1995).
Rond die tijd was het driemanschap weer een tweemanschap geworden. Ik schreef verder met Willem Capteyn. Van 1992 tot en met de laatste opnames in 1995, schreven we samen de NCRV-serie ZWARTE SNEEUW. Deze 12-delige serie, geregisseerd door Maarten Treurniet, werd in het najaar van 1996 uitgezonden. Zowel hoofdrolspeelster Tamar van den Dop als de serie zelf wonnen in 1997 een Gouden Beeld in de categorieën ‘beste actrice’ en ‘beste tv-drama’.
Daarnaast werkte ik vanaf 1996 aan het verwezenlijken van een langgekoesterde wens: een serie over schaatsen – een sport die ik sinds mijn vroegste jeugd met grote hartstocht beoefen. IJS, geregisseerd door Pieter Walther Boer, is daarvan het resultaat. De 3-delige serie is in februari/maart 2001 door de NCRV uitgezonden, en in december 2001 herhaald. Hoofdrolspeelster Lottie Hellingman won een Gouden Beeld voor haar vertolking van schaatskampioene Maaike Mulder.
Vervolgens werkten Willem Capteyn en ik meer dan drie jaar aan een nieuwe serie. Deze 8-delige serie, getiteld DE 9 DAGEN VAN DE GIER, werd in 2000 opgenomen onder regie van Boris Paval Conen, en uitgezonden door de NCRV in december 2001 en januari 2002. Hoofdrollen worden o.a. gespeeld door Jan Decleir, Johan Leysen en Saskia Temmink. De serie werd genomineerd voor een Gouden Beeld, en won in september 2002 tijdens de Nederlandse Filmdagen een Gouden Kalf als beste tv-drama.
Verder ging op 27 september 2002, tijdens de Nederlandse Filmdagen, de door mij geschreven speelfilm MOONLIGHT in première. De film is geregisseerd door Paula van der Oest en geproduceerd door Emjay Rechsteiner. De opnames vonden begin 2002 plaats in Luxemburg. Het is het verhaal van twee jonge mensen, kinderen nog bijna, elk uit een totaal andere wereld, die elkaar onder bizarre omstandigheden ontmoeten. De hoofdrollen worden gespeeld door Laurien Van den Broeck (bekend van o.a. Mariken) en Hunter Bussemaker. De film kwam eind oktober 2002 in de bioscoop, en werd door de jeugdjury van het Nederlands Film Festival bekroond met de Pauze Jongeren Award. Op het European Cinema Festival in Lecce, Italië, won de film de Student Jury Award. Verder werd hij geselecteerd voor het Moscow International Filmfestival in juni 2003, en voor festivals in Montreal en Caïro. In oktober 2003 werd de film uit 1400 inzendingen bekroond als Best European Film op het Hollywood Film Festival, wat de film meteen aan een Amerikaanse distributie hielp. In november 2003 won Laurien op het Fort Lauderdale International Film Festival in Florida de Young Actors Award. In maart 2004 won Moonlight op het filmfestival in Durango (Colorado) de prijs van de Beste Film. Op 16 september 2005 werd de film door de Vara uitgezonden op Ned.3.
In maart 2004 begonnen de opnames voor de telefilm GEBROKEN ROOD. Scenario Carel Donck, regie Eric Oosthoek, geproduceerd door Waterland Film voor de Ikon. Deze film is op 27 september 2004 in première gegaan tijdens de Nederlandse Filmdagen, en is op 7 mei 2005 uitgezonden. Na vertoning op het FIPA-filmfestival in Biarritz in januari 2005 is de film aangekocht door het televisiekanaal ARTE.
In mei 2008 werd een tweede telefilm uitgezonden, DE PUNT, over de treinkaping door Molukse jongeren in 1977. Geschreven samen met Sylvia Pessireron, geproduceerd door Guapo Productions, geregisseerd door de jonge regisseur Hanro Smitsman, uitgezonden door de EO. De Punt werd met meer dan een miljoen kijkers de best bekeken telefilm tot dat moment.
